Monday, November 23, 2009

အေလးအနက္ စဥ္းစားသင့္ေသာ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားအေရး


ထိုင္းအစိုးရက ႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနၾကသည့္ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားကို တရား၀င္ သတ္မွတ္ ေပးႏိုင္ေရးဆိုင္ရာ မူ၀ါဒတရပ္ကို ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့သည္။ အလုပ္သမားမ်ား အေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား စစ္မွန္ေၾကာင္း စိစစ္ေရး အစီအစဥ္ကို ေဆာင္႐ြက္ၾကရမည္ဟု ဆိုသည္။ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္း (အန္ဂ်ီအို) အမ်ားစုလည္း မ်က္စိလည္ ေခါင္းရႈပ္ကုန္ၾကရသည္။ ထိုင္းအစိုးရ အေနႏွင့္ တရားမ၀င္ ေရႊ႔ေျပာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အေရး ေျဖရွင္း ႏိုင္ရန္ လက္ေတြ႔မက်ေသာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ား ထားရွိေနသည္ဟု သူတို႔က ယံုၾကည္ေနၾကသည္။

ယခုအခါ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေရႊ႔ေျပာင္းလူထု ၃ သန္း ပတ္၀န္းက်င္ ရွိေနသည္။ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ေန ထိုင္ခြင့္ႏွင့္ အလုပ္သမားေရးရာ ၀န္ႀကီးဌာနမွ "တရား၀င္" အလုပ္သမား လက္မွတ္မ်ား ထုတ္ေပးေနေစကာမူ ထိုင္းႏိုင္ငံ တြင္း တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနထိုင္ၾကဆဲျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ခံရမည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ လည္း ရင္ဆိုင္ေနၾကရသူမ်ား ရွိေနေသးသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း ေရႊ႔ေျပာင္းျမန္မာမ်ားေၾကာင့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ား၊ ေရာဂါဘယမ်ား၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ရမႈမ်ား စသည့္ အမ်ဳိး စံုေသာ ျပႆနာမ်ား ေပၚေပါက္ရသည္ဟု သတင္းမ်ားတြင္လည္း ေဖာ္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သား မ်ား၏ အခြင့္အေရးႏွင့္လုပ္အား အေရးပါမႈကိုလည္း တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳထားျပန္သည္။

ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရး အစီအစဥ္ ဆိုသည္ကို ေျပာေနၾကသည္မွာ ၁၀ ႏွစ္မွ် ရွိေတာ့မည္။ ျမန္မာႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ အစိုးရမ်ား အၾကား နားလည္မႈစာခၽြန္လႊာ (MoU) တရပ္ကို ၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၁ ရက္ေန႔ကပင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးထား ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ေသးဘဲ ရွိေနခဲ့သည္။

ယခုေတာ့ ႏုိင္ငံသား စိစစ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္က ျဖစ္လာေတာ့မည္။ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ ဂိတ္ ၃ ေနရာတြင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုး၌ ႏုိင္ငံသား စိစစ္ေရးဌာန(၆) ခုကို ဖြင့္လွစ္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္ စိစစ္ေရးဌာန ၂ ခု ထပ္မံဖြင့္လွစ္ရန္ လည္း စီစဥ္ထားၾကသည္။ ယခုအခါ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းလူထုမ်ား အၾကား၌ သတင္းမ်ားလည္း ပ်ံ႔ႏွံ႔ေနသည္။ သူတို႔ ပထမ ဦးစြာ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္ရမည္။ ျပန္လာသည့္အခါ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ရရွိလာမည္ျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ၂ ႏွစ္ၾကာ ေနထိုင္ႏိုင္မည့္ ဗီဇာရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရးကိစၥ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊ မည္သို႔ မည္ပံု ထိေရာက္စြာလုပ္ေဆာင္ ႏိုင္မည္နည္းဟူေသာ ေဆြးေႏြးမႈမ်ဳိး ျဖစ္ေနၾကၿပီ။

ႏုိင္ငံသား စိစစ္ေရး အစီအစဥ္က ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားတဦးအတြက္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ ေျခာက္အိပ္မက္ မ်ဳိး ျဖစ္ေနသည္။ ဤလုပ္ငန္းစဥ္ေၾကာင့္ ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားတြင္ ႏွစ္မ်ဳိးနစ္နာဖြယ္ အေၾကာင္း ရွိေနသည္။ ပထမ အခ်က္မွာ ဤလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယအခ်က္မွာ ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားက သူတို႔၏ "ရန္သူ" သဖြယ္ျဖစ္ေနသည့္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ၾကံဳရႏိုင္သည့္ အႏၱရာယ္ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားအတြက္ အမွန္တကယ္ ေၾကာက္ရြံ႔စိုးရိမ္ဖြယ္ ကိစၥလည္း ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား သည္ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္၍ ဆက္လက္ စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲေနၾကဆဲေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ထိုင္းအစိုးရကလည္း ႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ရႈပ္ေထြးေ၀၀ါးရန္ လုပ္ေနသည္။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိသကဲ့သို႔ ေငြကုန္ေၾကးက်လည္း မ်ားလွသည္။ ေရႊ႔ေျပာင္းလူထုမ်ားအၾကား၊ အလုပ္သမား အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အစိုးရ မဟုတ္ သည့္ အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႔မ်ားအၾကားတြင္ သတင္းျပန္ၾကား ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ဤ ကိစၥကို အစိုးရ အရာရွိအနည္းငယ္ႏွင့္ အလုပ္ရွင္ အနည္းငယ္ကသာ သိရွိၾကသည္။ ၾကားပြဲစားမ်ားကို စည္းက်ပ္ရန္ မေဆာင္ ရြက္ႏိုင္ၾကသည့္အတိုင္း ထိုသူမ်ားက ယခုကိစၥအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀၀ မွသည္ ၃၀၀ အထိ ကုန္က် ေငြကို အလုပ္သမားမ်ားထံမွ ေတာင္းယူေနၾကသည္။ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား အေနႏွင့္ လုပ္ခအနည္းငယ္မွ်ႏွင့္ ရွင္သန္ ရုန္းကန္ေနၾကရသည့္ အေျခအေနတြင္ အလြန္မွ မျဖစ္သင့္ေသာ ကိစၥလည္း ျဖစ္သည္။

ႏုိင္ငံသား စိစစ္ေရး အစီအစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ တရား၀င္ ေဖာ္ျပခ်က္ ဟူသည္မွာ ျမန္မာအစိုးရက ေရႊ႔ေျပာင္းလူထုမ်ား (ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တရားမ၀င္ ထြက္ခြာသြားၾကၿပီး စစ္အစိုးရအေပၚ ယံုၾကည္မႈနည္းေနၾကသူမ်ား) အၾကား ေပးသည့္ လက္ ကမ္းသတင္းလႊာ တခုပင္ ရွိသည္။ ဤလုပ္ငန္းစဥ္သည္ အႏၱရာယ္မရွိေၾကာင္း၊ ကုန္က်စရိတ္နည္းပါးေၾကာင္းႏွင့္ ရင္းႏွီး လက္ကမ္းေႏြးေထြးစြာ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ေရႊ႔ေျပာင္းလူထုအၾကားတြင္မူ ေကာလာဟလမ်ားက ပ်ံ႔ႏွံ႔လွ်က္ရွိေနသည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္း က်န္ေနသူ မိသားစုမ်ားထံမွ ေျမသိမ္းယူျခင္း၊ ဘန္ေကာက္မွ ေရႊ႔ေျပာင္းအေျခခ်လုပ္သားမ်ား ၆၀ (သို႔မဟုတ္ ေျပာသူအေပၚ မူတည္၍ ၂၀၀ အထိ အေရအတြက္ အေျပာင္းအလဲလည္း ရွိႏိုင္သည္) ခန္႔ ျမ၀တီစိစစ္ေရးဂိတ္သို႔ ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကိစၥမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ျမန္မာအစိုးရကဖမ္းဆီးလိုက္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ပို႔ျခင္း၊ ေငြညႇစ္ျခင္း၊ ထိုမွ်မက ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္ သမားမ်ားအၾကား ယခု ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရးကိစၥ ေရွာင္လႊဲႏိုင္ရန္ မိမိကိုယ္ကိုသတ္ေသျခင္း စသည့္ ေကာလာဟလမ်ား ေျပာဆိုေနၾကသည္။ ထိုင္းႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရမ်ားက ေအာက္တိုဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ဤေကာလာဟလမ်ားကို ျငင္းဆိုခဲ့ ၾကသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံအစိုးရမ်ားက ယခုလုပ္ငန္းစဥ္ကို သိုသိပ္စြာ လုပ္ကိုင္ေနၾကျခင္းမွာ အျပစ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိေနပါ ေသးသည္။ ၾကားပြဲစားဆိုသူမ်ားကေရာ မည္သူမ်ားပါနည္း။ မည္သို႔မည္ပံု ႏိုင္ငံသား ဟုတ္ မဟုတ္ စစ္ေဆးသနည္း။

ဤလုပ္ငန္းစဥ္ လုပ္ေဆာင္ပံုက မည္သို႔ ရွိေနသနည္း။ မည္သူက အက်ဳိးအျမတ္ ျဖစ္ေနသနည္း။ တခ်ဳိ႕ေသာ ေလွ်ာက္ လႊာမ်ားက အျမန္က်လာၿပီး တခ်ဳိ႕ေလွ်ာက္လႊာမ်ားက မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ၾကာျမင့္ေနရပါသနည္း။ မည္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ မြတ္စလင္မ်ားကို ခ်န္ဖယ္ထားရပါသနည္း။ လာအိုႏွင့္ ကမၻာဒီးယားႏိုင္ငံမ်ားမွ ေရႊ႔ေျပာင္းအေျခခ် လုပ္ သားမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည့္နည္းတူ ျမန္မာမ်ားကို ထိုင္း ႏိုင္ငံအတြင္း ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ရန္ မည္သည့္အတြက္ ေၾကာင့္ ခြင့္မျပဳပါသနည္း။ ယခု ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္သည္ လာမည့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ တနည္းတဖံု သက္ဆိုင္မႈ ရွိေနပါသေလာ စသျဖင့္ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ရွိေနၾကပါသည္။

မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးသည့္ ႏိုင္ငံတခု၊ ျခစားမႈလည္း ထူေျပာ၊ ဒီမိုကေရစီနည္းက် အစိုးရလည္းမရွိ၊ ရွည္လ်ားစြာ ထိစပ္ေနေသာ နယ္စပ္ခ်င္းလည္း ဆက္စပ္ေနသည့္ ႏိုင္ငံတခုႏွင့္ တရားမ၀င္ လူ၀င္ေရာက္မႈ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ ဆိုသည္မွာ ကမၻာ ေပၚတြင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးဟူသည့္ အဆင့္ျမင့္ႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ပင္ ခက္ခဲလွေသာ ျပႆနာလုပ္ငန္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤ စံႏႈန္းထားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ရမည္ဆိုလွ်င္ ထိုင္းႏိုင္ငံက ေဆာင္ရြက္ေနေသာ လုပ္ငန္းမွာ ည့ံဖ်င္းလွပါသည္။

ေရႊ႔ေျပာင္း အေျခခ်ေနထိုင္မႈဆိုသည္မွာ သဘာ၀အေလ်ာက္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ျဖစ္စဥ္တခုမွ်သာ ျဖစ္ၿပီး လူမ်ားက သူတို႔ ႏွင့္ သူတို႔မိသားစု ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္မည့္ ေရၾကည္ရာ၊ ျမက္ႏုရာကို ရွာေဖြေနၾကပါသည္။ တခုခုပို၍ ထူးျခားသည့္ ေနရာ၊ သူတို႔ဘ၀အတြက္ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစမည့္ ေနရာကို ရွာေနၾကသည္။ တနည္းအားျဖင့္ သူတို႔ဘ၀ လံုျခံဳေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည့္ ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ ေ၀းရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔လိုၾကသည္မွာ ဓမၼတာပင္ ျဖစ္သည္။

၁၉၉၀ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလမ်ားမွစ၍ ထိုင္းႏိုင္ငံက ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ား မွတ္ပံုတင္ေရးအတြက္ မစို႔မပို႔ မူ၀ါဒမ်ား စတင္ခ်မွတ္ က်င့္သံုးလာခဲ့သည္။ ပထမပိုင္းတြင္ တခ်ဳိ႕ေသာခရိုင္မ်ားႏွင့္ တခ်ဳိ႕လုပ္ငန္းက႑မ်ားကို ကန္႔သတ္၍ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည္။ အစီအစဥ္ မက်လွေသာ ျပႆနာခ်ဥ္းကပ္မႈတြင္ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔မွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္း၊ ထိုသူ မ်ားအတြက္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ျပဳျခင္း၊ ေရႊ႔ေျပာင္း လုပ္သားမ်ား မွတ္ပံုတင္ႏိုင္မည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ယာယီခြင့္ျပဳ ျခင္း၊ အနည္းအက်ဥ္းမွ်ေသာ လူထုျပန္ၾကားဆက္သြယ္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အလုပ္ သမားေရးရာ၀န္ႀကီးဌာနရွိ အရာရွိမ်ားက ယခုလုပ္ငန္းစဥ္ စတင္ၿပီးေနာက္မွ အလုပ္သမား မွတ္ပံုတင္ေရးကိစၥကို ၾကားသိ ၾကရျခင္း၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ အလုပ္ရွင္မ်ားႏွင့္ ေရႊ႔ေျပာင္း အေျခခ်လူထုအၾကား ေနာက္တႏွစ္တြင္ ၿပီးဆံုး ေတာ့မည့္ ၎အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတိမမူမိဘဲ ရွိေနၾကျခင္းတို႔မွာ မ်ားစြာ အံ့ၾသဖြယ္ ကိစၥ မဟုတ္ပါ။

ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္း အေျခခ်လူထုက ၎တို႔၏ ႏွလံုးသားအတြင္းမွ ျငင္းဆန္ေနၾကသည့္ အေရးႀကီးကိစၥ အခ်က္တခု ရွိပါ သည္။ ၎မွာ သူတို႔က ေမြးရပ္ဇာတိေျမမွ တရားမ၀င္ ထြက္ခြာလာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး (အကယ္၍ သူတို႔ျပန္ပါက တရား စြဲဆို ဖမ္းဆီးခံရႏိုင္၍ ေထာင္ခ်ခံရႏိုင္ဖြယ္ အေျခအေနလည္း ရွိေနသည္။) သူတို႔က ဤသို႔ျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း တရားမ၀င္ ခိုး၀င္ေနထိုင္ၾကျခင္း၊ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ ခြင့္ျပဳသက္တမ္း သက္တမ္းလြန္သည့္တိုင္ ေနထိုင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုသူမ်ားက ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းသို႔ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ သို႔မဟုတ္ တရား၀င္ ၀င္ေရာက္လာၿပီးမွ အခ်ိန္ ၾကာၾကာ ေနထိုင္ေနၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ ျမန္မာႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ အစိုးရမ်ားအၾကားတြင္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေသာ တရား၀င္ သေဘာတူညီခ်က္၊ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာ (MoU) မ်ား ရွိမေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း သို႔ တရားမ၀င္ ခိုးပို႔ေပးၾကမည့္ ၾကားပြဲစားမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနၾကသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးစနစ္ကလည္း ထိုသူမ်ား၏ လုပ္အားကို အႀကီးအက်ယ္ မွီခိုေနၾကရၿပီး အထူးသျဖင့္ လုပ္အားခနည္းနည္းေပး၍ လုပ္ေစလိုေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ထိုသူမ်ားကို အလိုရွိေနၾကသည္။

ေရႊ႔ေျပာင္း အေျခခ်လုပ္သားမ်ားသည္ အႏၱရာယ္ အမ်ားဆံုး၊ အညစ္ညမ္းဆံုး၊ အနိမ့္က်ဆံုး လုပ္ငန္းခြင္မ်ားတြင္ လုပ္ ေဆာင္ေနၾကရပါသည္။ သူတို႔ မေတာ္တဆ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမည္ဆိုလွ်င္လည္း ေလ်ာ္ေၾကးခံစားခြင့္မ်ား ရွိမေနပါ။ ထိုသူမ်ားက တရား၀င္အရ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းႏွင္ခြင့္မရွိသလို၊ သူတို႔မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ ခရိုင္ျပင္ပသို႔ ခရီး ထြက္ခြာခြင့္လည္း မရွိၾကပါ။ တခ်ဳိ႕ေသာေနရာမ်ားတြင္ လူစုလူေ၀းျဖင့္ ေတြ႔ဆံု စုစည္းခြင့္ပင္ မရွိၾကပါ။

ႏုိင္ငံသား စိစစ္ေရး အစီအစဥ္သည္ ယခုကဲ့သို႔ ခၽြတ္ေခ်ာ္လြဲမွားသည့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း လိုအပ္သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ တခုပင္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္း အေျခခ်လူထုသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား မည္ မဟုတ္ဘဲ ထိုင္းႏိုင္ငံ စီးပြားေရးစနစ္အတြက္လည္း ထိုသူမ်ားကို လိုအပ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။

ေအာက္တိုဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔ထုတ္ ဘန္ေကာက္ပို႔စ္ (Bangkok Post) သတင္းစာ၏ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္က အမွန္ အတိုင္း မွတ္ခ်က္ေပး ေရးသားခဲ့ေသးသည္။ "ျပႆနာ ေရေသာက္ျမစ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာစစ္ အစိုးရက ၎၏ျပည္သူမ်ားကို အေၾကာက္တရားလႊမ္းမိုးထားေစရန္ အၾကမ္းဖက္ေဆာင္ရြက္ေနသမွ် ဤျပႆနာမ်ား ၿပီးဆံုးသြားမည္ မဟုတ္ပါ။ ဤအဖုအထံုးမ်ားကို ျပည္တြင္း ျပည္ပဖိအားမ်ားျဖင့္ ေျဖရွင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံက ၎၏ ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားကို စည္းမ်ဥ္းခ်မွတ္ ထိန္းသိမ္းရန္၊ ထိုသူမ်ားအတြက္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ လူမႈဖူလံုေရးႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္ ခံစားခြင့္မ်ား ပံ့ပိုးေပးရန္ တာ၀န္ရွိေနမႈကို ျငင္းပယ္ေန၍ မရပါ" ဟု ေဖာ္ျပေရးသားထားခဲ့သည္။

မည္သည့္ အားနည္းခြ်တ္ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ ႏုိင္ငံသား စိစစ္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကို ဆက္လက္အားေပး ေထာက္ခံရမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၎က အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္မႈမ်ားႏွင့္ ဤလုပ္ငန္းကို စတင္ခဲ့သည္။ ျမန္မာ ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ စနစ္တက် ေခါင္းပံုျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ရသည့္အခါ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာလုပ္သား မ်ားမွာ ကမၻာေပၚတြင္ အနစ္နာ အခံစားရဆံုး အလုပ္သမားဟုပင္ ဆိုႏိုင္ေတာ့သည္။ ေမြးရပ္ဇာတိေျမ ႏိုင္ငံကလည္း ၎ ကိုယ္ပိုင္ ျပည္သူမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို တုံ႔ျပန္ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ လ်စ္လ်ဴရႈထားၾကေသးရာ အားနည္း ခ်က္ရွိေန ေသာ ယခုႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရး အစီအစဥ္သည္ပင္ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းလူထုအတြက္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းႏွင့္ ေဆာင္ ရြက္ ခဲ့ေသာ္လည္း ျပႆနာမ်ား ေပါင္းစံုႏွင့္ ၾကံဳရသည္။

ပို၍ ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းမႈမ်ား၊ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းေသာ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ရွိလာလွ်င္ သန္းႏွင့္ခ်ီသည့္ ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္း အေျခခ် အလုပ္သမားမ်ားသည္ ပို၍ ေကာင္းမြန္ေသာ အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကို ရရွိလာေစႏိုင္သည္။ သူတို႔အားလံုး အျပဳခံသေဘာ သက္ေရာက္ေနသည့္ သားေကာင္မ်ား ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ သူတို႔၏ ျပႆနာ အခက္အခဲမ်ားအတြက္ အေျဖရရွိႏိုင္ရန္ အေလးအနက္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ လိုအပ္ေနသကဲ့သို႔ သူတို႔အတြက္ ခံစားထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးလည္း ျဖစ္ပါသည္။

ANDY HALL ေရးသားသည့္ A Debate Worth Having? ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။

Andy Hall သည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေဖာင္ေဒးရွင္း (Human Rights and Development Foundation) မွ ေရႊ႔ေျပာင္းလူထု တရားမွ်တမႈ ရရွိေစေရး အစီအစဥ္၏ ဒါရိုက္တာျဖစ္ပါသည္။


ျမန္မာ ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္း အေျခခံသည့္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း ရိုက္ကူးၿပီးစီး

ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္း အေျခခံထားသည့္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကုိ ထိုင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕တြင္ ရုပ္ရွင္အျဖစ္ ရုိက္ကူး ၿပီးစီးခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။


ဒါရိုက္တာ စတီဖင္ဟဒ္ (ဓာတ္ပံု - ရန္ပိုင္/ဧရာဝတီ)

စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းႏွင့္ နယ္စပ္တုိက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံဘက္သုိ႔ ထြက္ေျပးခဲ့ရသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္းအပါအဝင္ ၎တုိ႔လမ္းခရီးတြင္ ႀကဳံေတြ႔ရသည့္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ လူထုအတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္ ႀကီးမားသည့္ ေျမျမႇဳပ္ မုိင္းအေၾကာင္းကုိ ရုိက္ကူးတင္ျပထားသည္ဟု အဆိုပါဇာတ္ကား၏ ဒါရိုက္တာ ဆြစ္ဇာလန္လူမ်ိဳး စတီဖင္ဟဒ္က ဧရာ၀တီကုိေျပာသည္။

“လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ က က်ေနာ့္ အိမ္မွာေနခဲ့တဲ့ ကေမၻာဒီယား ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္း အိမ္မက္ဆုိးေတြကုိ သိလုိက္ရတာက ပထမဆံုး ဒုကၡသည္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကုိယ္ေတြ႕အျဖစ္အပ်က္ပါပဲ။ အဲဒီကေနၿပီး ျမန္မာ ဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္း ေလ့လာမိရင္း ရုပ္ရွင္ရုိက္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာပါ” ဟု ၎ကဆုိသည္။

ယင္းဇာတ္ကား၏ အမည္ကုိ ယာယီအားျဖင့္ How about Love ဟု အမည္ေပးထားေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုရုပ္ရွင္ကားသည္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံသား ဆရာ၀န္တဦးႏွင့္ ဒုကၡသည္စခန္းမွ ကရင္အမ်ိဳးသမီး တဦး၏ အခ်စ္ဇာတ္ လမ္းကုိ ဇာတ္အိမ္တည္ကာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဒုကၡသည္မ်ား၏ ေနထုိင္ရသည့္အခက္အခဲ ဒုကၡမ်ားကုိ တင္ျပရုိက္ကူးထား ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

ထုိင္း - ျမန္မာနယ္စပ္ေဒသတေလွ်ာက္တြင္ တရား၀င္ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ဒုကၡသည္စခန္း ၉ ခုရွိၿပီး ကရင္ျပည္နယ္ အနီးတြင္ စခန္း ၆ ခု၊ ကယားျပည္နယ္အနီးတြင္ ၂ ခု၊ ရွမ္းျပည္နယ္အနီးတြင္ ၁ ခုရွိေန၍ ဒုကၡသည္ စုစုေပါင္း ၁ သိန္း ၃ ေသာင္းေက်ာ္ရွိသည္ဟု ယခင္လက ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ထုိင္း - ျမန္မာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး ညြန္႔ေပါင္းအသင္း (TBBC) ၏ အခ်က္အလက္မ်ား အရ သိရသည္။

တခ်ိဳ႕ေသာ သူမ်ားသည္ ဒုကၡသည္ဘ၀ျဖင့္ စခန္းအတြင္းေနထုိင္ခဲ့ၾကသည္မွာ ၂၅ ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ထုိ စခန္းမ်ား အျပင္ တရားမ၀င္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စခန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေသးသည္ဟုလည္း သိရသည္။

ထုိ႔အျပင္ ထြက္ေျပးလာသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား လမ္းခရီးတြင္ မုိင္းနင္းမိၿပီး ကုိယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး ဆုံးရႈံးရမႈမ်ားႏွင့္ စခန္းအတြင္း ေဆး၀ါးမျပည့္စုံသည့္ အေျခအေနတြင္ အေရးေပၚ ကုသရပုံမ်ား၊ တုိက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားမႈေၾကာင့္ လမ္းခရီးတြင္ ပုန္းေအာင္းေနရသည့္ အခက္အခဲဒုကၡမ်ား၊ ကရင္ရြာသားမ်ားအား စစ္အစုိးရတပ္မ်ားက အထမ္းသမား (ေပၚတာ) မ်ား အျဖစ္ ခုိင္းေစပုံ၊ ရြာသားမ်ား ပင္ပန္းသည္ဟု ညည္းညဴမိသည့္အတြက္ ႏွိပ္စက္ခံရပုံ၊ သတ္ျဖတ္ခံရပုံမ်ားကုိ ထည့္သြင္း ရုိက္ျပထားသည္ ဟု ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟဒ္က ေျပာသည္။

ယင္းရုပ္ရွင္တြင္ ဒုကၡသည္စခန္း ေကာ္မတီလူႀကီးအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ဦးသိန္း၀င္းကလည္း “မုိင္းထိလာတဲ့ လူနာ ေတြကုိ အေရးေပၚအေျခအေနမွာ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ခံယူႏုိင္ေအာင္ ထုိင္းအာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္၊ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ အကူအညီ ေတြေပးဖုိ႔အတြက္ လႈံ႔ေဆာ္ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြပါတယ္” ဟု ၎ကဆုိသည္။

ဦးသိန္း၀င္းသည္ ဧရာ၀တီတုိင္း ေရၾကည္ၿမိဳ႕နယ္ အမိ်ဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ၏ စည္းရုံးေရးမႉးတဦးျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ထုိင္း - ျမန္မာနယ္စပ္သုိ႔ေရာက္ရွိလာကာ တနသာၤရီတုိင္း ေရးေခ်ာင္းဖ်ားရွိ ဗုိလ္မႉးႀကီးစိန္ျမ ဦးေဆာင္သည့္ ျပည္သူ႔ ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (PDF) တြင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ပညာေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနသူျဖစ္သည္။

ဦးသိန္းဝင္းသည္ မၾကာေသးခင္က ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြက္ ေအာ္စကာဆု ဆန္ခါတင္အဆင့္ ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာေတာ္မ်ား ဆႏၵျပခဲ့သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကုိ ရုိက္ကူးထားေသာ “Burma VJ” ရုပ္ရွင္ကားတြင္လည္း ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

အဆုိပါရုပ္ရွင္ကားကုိ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံမွ ကုမၸဏီ တခုႏွင့္ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံမွ ရုပ္ရွင္ကုမၸဏီတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ရုိက္ကူးျခင္းျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ သန္း အကုန္အက်ခံထားေၾကာင္းသိရသည္။

ထုိသုိ႔ရုိက္ကူးရာတြင္ ဒုကၡသည္စခန္းအျဖစ္ ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕အနီးရွိ ကရင္ရြာတရြာတြင္ ရုိက္ကူးခဲ့ၿပီး တခ်ိဳ႕ေသာ ဇာတ္၀င္ခန္းမ်ားကုိ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံတြင္ ရုိက္ကူးေၾကာင္း သိရသည္။

ထုိရုပ္ရွင္၌ ပါဝင္သည့္ သရုပ္ေဆာင္မ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ အဓိက ဇာတ္လမ္း သရုပ္ေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ မင္းသမီး ေနရာတြင္ ထုိင္းနာမည္ႀကီး ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတဦးအား ေရြးခ်ယ္ထားေသာ္လည္း၊ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဇာတ္လမ္းႏွင့္ ပုိမုိလုိက္ဖက္သည့္ ရွမ္းအမ်ိဳးသမီး သရုပ္ေဆာင္ကုိ ရရွိခဲ့သည္ဟု ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟဒ္က ေျပာသည္။

“ဒီသရုပ္ေဆာင္ေတြ အားလုံးကုိ ႏွလုံးသားနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ” ဟု ၎ကဆုိသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ခန္႔ကတည္းက ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔လာေရာက္ကာ တခ်ိဳ႕သရုပ္ေဆာင္မ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီး မုိင္းထိသည့္ လူနာ ကေလးငယ္အျဖစ္ ၁၂ ႏွစ္သားအရြယ္ ထုိင္းေက်ာင္းသား တဦးက သရုပ္ေဆာင္ထားသည္ဟုသိရသည္။

ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟဒ္က “လူတုိင္းမွာ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ အျမင္ေတြ ရွိတဲ့အတြက္ ယခုရုပ္ရွင္ကုိ ၾကည့္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ တဦးနဲ႔တဦး မတူညီတဲ့ အျမင္ေတြနဲ႔ ဒီရုပ္ရွင္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ခံစားႏိုင္ၾကမွာပါ” ဟု ဆုိသည္။

နယ္စပ္ေဒသရွိ ဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္းကုိ ရုပ္ရွင္ ရုိက္ကူးၿပီး ကမၻာကုိတင္ျပသကဲ့သုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းရွိ ျပည္တြင္း အုိးအိမ္မဲ့ ဒုကၡသည္မ်ား ဘ၀ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္းရွိ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္မ်ားတြင္ ေနထုိင္ၿပီး အလုပ္ လုပ္ကုိင္ေနၾကသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ၊ အႏၱရာယ္မ်ားစြာျဖင့္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနရသည့္ ဘ၀မ်ားကုိလည္း ကမၻာကသိေအာင္ ရုိက္ကူးေစခ်င္ေၾကာင္း သရုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ ဦးသိန္း၀င္းက ေျပာသည္။

ထုိ႔အျပင္ ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟဒ္သည္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္၌ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ဴးဒုကၡသည္မ်ား အေၾကာင္း ရုိက္ကူးထားသည့္ ဇာတ္လမ္းျဖင့္ ဆုရရွိထားသူျဖစ္သည့္ အတြက္ ဤရုပ္ရွင္ကုိလည္း ႏုိင္ငံတကာရုပ္ရွင္ဆု ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ဟု ဆိုသည္။

ဒါရုိက္တာ စတီဖင္ဟဒ္သည္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၁၉၈၅ မွ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕ရွိ ရုပ္ရွင္ပညာသင္တန္းေက်ာင္းတြင္ ရုပ္ရွင္ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ရုပ္ရွင္ကားမ်ားကုိ ရုိက္ကူးခဲ့ရာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ “Utopia Blues” ရုပ္ရွင္ကားျဖင့္ အေကာင္းဆုံး ဆြစ္ဇာလန္ရုပ္ရွင္ဆု ရရွိခဲ့ၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ယေန႔အထိ ဆြစ္ဇာလန္ ရုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္သူမ်ား အသင္း၏ ဥကၠ႒ အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ျပသခဲ့သည့္ နာမည္ႀကီး သရုပ္ေဆာင္ Sylvester Stallone (ရမ္ဘို) ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ထားေသာ ျမန္မာျပည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား အေပၚ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကုိ အေျခခံ ရုိက္ကူးတင္ဆက္ထားသည့္ Rambo IV ရုပ္ရွင္ကားသည္ ပရိသတ္မ်ား အၾကား ေရပန္းစားခဲ့သည္။

ရန္ပိုင္

ခရီးသည္တင္ ႏွစ္ထပ္သေဘၤာ ပစ္ခတ္မႈ ဒီေကဘီေအ လက္ခ်က္ဟု ေဒသခံ ေျပာ


ခရီးသည္တင္ ႏွစ္ထပ္သေဘၤာကို ယခင္လအတြင္းမွ ပစ္ခတ္ခဲ့မႈျဖစ္ပြားခဲ့ရာတြင္ တိုးတက္ေသာဗုဒၵဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသား တပ္ဖြဲ႔ (ဒီေကဘီေအ) က ပစ္ခတ္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေဒသခံ တေကာင္ဘိုးရြာသားတဦးက ေျပာသည္။

ဖားအံၿမိဳ႕ႏွင့္ ေရႊဂြန္းေက်းရြာသို႔ ေျပးဆြဲသည့္ ျပည္တြင္းေရေၾကာင္းဌာနပိုင္ ေစာဥမၼာ အမည္ရိွ ခရီးသည္တင္ႏွစ္ထပ္သေဘၤာကို ဖားအံၿမိဳ႕နယ္ တေကာင္ဘိုးေက်းရြာတြင္ ယခင္လ (၁၀) ရက္တြင္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔တခု က ကမ္းစပ္မွ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ သျဖင့္ ခရီးသည္(၃) ဦး ေသဆံုးခ့ဲသည္။

အဆိုပါ ပစ္ခတ္မႈအၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္ စစ္အစိုးရပိုင္ သတင္းဌာနမ်ားက ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ုံး (ေကအန္ယူ) အဖြဲ႔၏ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု သတင္းထုတ္ျပန္ခဲဲ့သည္။

ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ မ်က္ျမင္တဦးျဖစ္သည့္ ေဒသခံ တေကာင္ဘိုးရြာသားတဦးက “မနက္ (၇) နာရီ မထိုးေသးဘူး တေကာင္ဘိုးရြာ ေလွဆိပ္မွာထိုင္တဲ့ ဒီေကဘီေအက အေကာက္မႉး ဗိုလ္ဂ်ပုကို သူတို႔အဖြဲ႔ကလူေတြပဲ လာပစ္သတ္သြားတယ္။ သစ္ကိစၥလို႔ေျပာတယ္၊ အဲဒါၿပီးတာနဲ႔ ေရႊဂြန္းကေန ဖားအံကိုဆင္းမယ့္ သေဘၤာရဲ႕အေပၚထပ္ ဦးပိုင္းမွာရိွတဲ့ သေဘၤာလံုၿခံဳေရး ရဲေတြကို သူတို႔ပဲ အရင္ပစ္တယ္၊ ရဲကလည္းျပန္ပစ္ေတာ့ ႏွစ္ဖက္အျပန္အလွန္ ပစ္ၾကၿပီး ခရီးသည္ (၃) ေယာက္ေသသြားတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ရြာမွာ ငေပြး (ေကအန္ယူ) ေတြ မလာတာ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ၿပီ” ဟု ေျပာသည္။

တေကာင္ဘိုးရြာေလွဆိပ္တြင္ ဒီေကဘီေအမွွ အေကာက္ဂိတ္ဖြင့္ထားၿပီး ၿမိဳင္ႀကီးငူႏွင့္ ေရႊဂြန္း ဘက္မွ စံုဆင္းလာသည့္ သစ္ေဖာင္မ်ားကို အခြန္ေကာက္ခံရာတြင္ ဂိတ္မႉးဗိုလ္ဂ်ပုသည္ အခြန္ အဆမတန္ေတာင္းျခင္း၊ သစ္ေဖာင္သမားမ်ားအား ရမယ္ရွာကာ ေနပူလွန္းျခင္း၊ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေရငုတ္ခိုင္းျခင္း၊ သစ္ေတာေမွ်ာစာ ပါသည္မပါသည္ျဖစ္ေစ မတရားအၾကပ္ကိုင္ ၿခိမ္းေျခာက္ေငြညွစ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဒီေကဘီေအ အပါအ၀င္ အျခားသစ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္လည္း မေၾကလည္မႈမ်ား မၾကာခဏျဖစ္ပြားေလ့ရိွေၾကာင္း အဆိုပါေဒသခံက ေျပာသည္။

သေဘၤာပစ္ခတ္သူမ်ားကို ယေန႔အခ်ိန္ထိ အာဏာပိုင္မ်ားမွ ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးႏိုင္ျခင္း မရိွေသးဘဲ ေကအန္ယူအဖြဲ႔ကို အျပစ္ပံုခ်ထားၿပီး ေသဆံုးသူမ်ားကိုလည္း တစံုတရာ အကူအညီေပးျခင္းလံုး၀မရိွဟု ေသဆံုးရာတြင္ပါ၀င္သည့္ ကုလားကုန္းရြာသားတဦး၏ မိတ္ေဆြမ်ားက ေျပာသည္။

ေကအန္ယူ ဗဟိုအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္တဦးကလည္း အခင္းျဖစ္ပြားရာ သံလြင္ျမစ္ အေနာက္ဘက္ျခမ္းေဒသတြင္ ၎တို႔တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား မရိွေၾကာင္း၊ ဒီေကဘီေအ အဖြဲ႔၏ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး နအဖက ေကအန္ယူကို
ႏိုင္ငံေရးအရ ထိုးႏွက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္း ဒီေကဘီေအအဖြဲ႔ စတင္ေပၚေပါက္ခ်ိန္မွစ၍ ဖားအံၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ သံလြင္ျမစ္ အေနာက္ဘက္ျခမ္းတြင္ ေကအန္ယူတပ္ဖြဲ႔မ်ား လႈပ္ရွားမႈမရိွေတာ့ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

ရဲရင့္

ဘန္ေကာက္ စတိတ္ရႈိးတြင္ “ရဲေတြလာေနၿပီ” သီခ်င္း လူႀကိဳက္မ်ား

ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ဘန္ေဘာ္ရပ္ ငါးေသတၱာ စက္ရံုအနီးတြင္ ျမန္မာအဆိုေတာ္မ်ား လာေရာက္ ေဖ်ာ္ေျဖသြားခဲ့ရာ အဆိုေတာ္ ထြန္းထြန္း၏ “ရဲေတြ လာေနၿပီ” ဆိုေသာ သီခ်င္းကို ၾကည့္ရႈသူ ပရိသတ္ အထူး ႏွစ္ၿခိဳက္ အားေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“ရဲေတြလာေနၿပီ” ဆိုသည့္ ထြန္းထြန္း (ဓာတ္ပံု - ဘေစာတင္/ဧရာဝတီ)

ႏိုဝင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔က လာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖသြားခဲ့ေသာ ယင္း စင္တင္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲတြင္ အမ်ားဆံုး ၾကည့္ရႈ အားေပးခဲ့သူမ်ားမွာ ထိုေဒသတြင္ အလုုပ္လုပ္ေနသည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး “ရဲေတြလာေနၿပီ” ဆိုသည့္ သီခ်င္းက ၎အလုပ္သမားတို႔၏ ဘဝႏွင့္ တထပ္တည္း က်ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ၿခိဳက္အားေပးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါပြဲသို႔ သြားခဲ့သည့္ ကိုမင္းက ေျပာသည္။

“စင္ေပၚက အဆိုေတာ္ ထြန္းထြန္းက ရဲေတြလာေနၿပီ၊ ရဲေတြလာၿပီလို ့ဆိုလုိက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း ေအာက္ကေန ရဲေတြလာေနၿပီ၊ ရဲေတြလာေနၿပီ။ ဘတ္ (အလုပ္သမားလက္မွတ္) မရွိရင္ေျပး၊ ေတာေမာ (ထိုင္းရဲ) လာေနၿပီ၊ ေတာေမာလာေနၿပီ၊ ဘတ္မရွိရင္ေျပး လို႔ ၿပိဳင္တူ တုိင္ပင္မထားဘဲ ေအာ္လိုက္မိၾက တယ္” ဟု သူက ေျပာျပသည္။

ထြန္းထြန္း၏ “ရဲေတြလာေနၿပီ” သီခ်င္းထဲတြင္ ပါဝင္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားက လက္ရွိ ျမန္မာျပည္သူ မ်ား၏ ေန႔စဥ္ဘ၀ကို ေဖာ္ျပထားသကဲ့သို႔ ထိုင္း ႏိုင္ငံေရာက္ ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား၏ ဘ၀မ်ား ထဲတြင္လည္း ထိုင္းရဲမ်ား၊ ထိုင္း လ၀ကမ်ားကို အၿမဲတမ္း ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္ ့ေနရသည့္ ခံစားမႈ ရွိေနရာ ထိုသီခ်င္းကို ေအာ္ဟစ္အားေပးမိေၾကာင္း ကိုမင္းက ဆက္ေျပာသည္။

“ရဲေတြ လာေနၿပီ၊ ရဲေတြလာေနၿပီဆိုတာကို ေဖ်ာ္ေျဖပြဲအၿပီး အျပန္မွာေတာင္ စိတ္ထဲက ဆိုေနမိတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။

လာေရာက္ေျဖေဖ်ာ္သည့္ အဆိုေတာ္မ်ားမွာ ေရဗကၠာ၀င္း၊ ဂ်င္းနီ ၊ထြန္းထြန္း။ ဟန္ထြန္းႏွင့္ ေနာေနာ္တို ႔ျဖစ္ၾကသည္။

ပထမဦးဆံုး ထြန္းထြန္း ေဖ်ာ္ေျဖၿပီးေနာက္ “ၾကာပါတယ္ကြာ” ဆိုသည့္ သီခ်င္းႏွင့္ နာမည္ႀကီးလာသူ ဂ်င္းနီေဖ်ာ္ေျဖသည္။

ပထမေန႔ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ဂ်င္းနီက “က်မတို ့ဟာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ျမန္မာေတြကို လာေရာက္ ေဖ်ာ္ေျဖတာပါ၊ ပရိသတ္က နည္းလြန္းေတာ့ အားမရဘူး၊ ျမန္မာပရိသတ္ ဒီေလာက္ပဲလား၊ ရွိေသးရင္ လာခဲ့ၾကပါ။ မနက္ျဖန္ေရာ သဘက္ခါပါ ဂ်င္းနီတို႔ ေျဖေဖ်ာ္ဦးမွာပါ၊ လာခဲ့မယ္မဟုတ္လား” ဟု ပရိသတ္ကို ေျပာခဲ့သည္။

ပြဲစတင္ခ်ိန္တြင္ ပရိသတ္ ၂၀၀ ၀န္းက်င္သာရွိေသာေၾကာင့္ ဂ်င္းနီႏွင့္ အဆိုေတာ္ ေနာေနာ္တို ့ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ေရာင္း ဌာနေရွ႕တြင္ ပရိသတ္မ်ားကို အားေပးရန္ ေခၚယူခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

ပရိသတ္ အ၀င္နည္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ငါးေသတၱာစက္ရံုအနီးရွိ လဘက္ရည္ဆိုင္ ပို္င္ရွင္တဦးက လြန္ခဲ့သည့္ ေလး၊ ငါး လခန္႔က Iron Cross (IC) ေတးဂီတအဖြဲ႕ လာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့စဥ္ အလုပ္သမား ရာႏွင့္ခ်ီ၍ အဖမ္းခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ ထိုစဥ္က အဆိုေတာ္ ေလးျဖဴအပါအဝင္ IC အဖြဲ႕သားမ်ား အားလံုး အစစ္အေမး ခံခဲ့ ရေၾကာင္း၊ ထုိ႔ျပင္ လြန္ခဲ့သည့္ နွစ္လခန္႔ကလည္း မဟာခ်ိဳင္တြင္ အဆိုေတာ္ Rဇာနည္ႏွင့္ အဖြဲ႕လာမည္ဟု ဆိုကာ ေၾကာ္ျငာ၍ လက္မွတ္မ်ားေရာင္းခဲ့ၿပီးမွ ပြဲမျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

“လူေတြက ေၾကာက္ေနၾကတယ္၊ ကန္ထရိုက္ေတြ ကိုယ္တိုင္လည္း ခပ္လန္႔လန္႔ပဲေလ။ လက္မွတ္ေတာင္ ႀကိဳမေရာင္းရဲဘူး၊ ေျပာရရင္ ဒါ သူတို ့စမ္းၾကည့္တာ။ ဒီပြဲေအာင္ျမင္ရင္ သူတို ့ထပ္လုပ္ၾကမွာ” ဟု သူက ဆိုသည္၊

ယခုက်င္းပသည့္ ပြဲအတြက္ ရံု၀င္လက္မွတ္မ်ားမွာ R ဇာနည္လာမည္ဟု ဆိုခဲ့စဥ္က စီစဥ္ ထားေသာ လက္မွတ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ အလားတူ အဆိုပါ ပြဲအတြက္ ရည္ရြယ္ ရိုက္ႏွိပ္ထားေသာ IRON CROSS တံဆိပ္ပါ တီရွပ္မ်ားႏွင့္ စီဒီခ်ပ္မ်ားကိုပါ ရံု၀တြင္ ေရာင္းခ်ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ပရိသတ္ထဲမွ ဟန္ေဇာ္ၿငိမ္းအမည္ရွိ ထား၀ယ္တိုင္းရင္းသား တဦးက “ဒီညမွာေတာ့ က်ေနာ္က ထြန္းထြန္း ကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ အစကေတာ့ ဒီမွာ နာမည္ႀကီးတာ၊ လူႀကိဳက္မ်ားတာက ေနာေနာ္နဲ႔ ေရဗကၠ၀င္းပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီညကေတာ့ ထြန္းထြန္းညပဲ” ဟု ေျပာသည္။

ေရဗကၠ၀င္းကလည္း သူ၏ လူႀကိဳက္မ်ားေသာ သီခ်င္းတပုဒ္ျဖစ္သည့္ “ငါေျပာမယ္ ေစာရအိုင္” ကို ပရိသတ္ႏွင့္ အတူ သီဆိုခဲ့သည္။ ေစာရအိုင္ ဆိုသည္မွာ ကခ်င္ဘာသာျဖင့္ “နင့္ကို ငါခ်စ္တယ္” ဟု အဓိပၸာယ္ရေၾကာင္း သိရသည္။

ပထမေန႔ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲတြင္ အဆိုေတာ္မ်ားက အနည္းဆံုး တဦးလွ်င္ သီခ်င္း ၅ ပုဒ္စီခန္႔ သီဆိုခဲ့ၾကသည္။ ပြဲစတင္ရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္ထက္ ၁ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေနာက္က်သည္မွ အပ အဖမ္းအဆီး စေသာ မည္သည့္ျပႆနာမွ မရွိဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ၿပီးဆံုးခဲ့သည္။

ငါးေသတၱာစက္ရံုတြင္ အလုပ္လုပ္ေသာ မခ်ိဳက “အစက လူေတြလည္း သိပ္ မသိဘူး၊ သိတဲ့ လူေတြလည္း မလာရဲၾကဘူး၊ တခုခုျဖစ္မွာေၾကာက္လို႔။ အခု ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ ဒီေန႔အရမ္းစည္မွာ ေသခ်ာတယ္” ဟု ဒုတိယေန႔ပြဲစဥ္အတြက္ ခန္႔မွန္းစကား ဆိုသည္၊

ိႏိုဝင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔၊ ဒုတိယညတြင္ ပရိသတ္ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ လာေရာက္အားေပးသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အဖမ္းအဆီး မရွိဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ၿပီးဆံုးခဲ့သည္။

အဆိုပါ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို ႏိုဝင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔မွ ၂၃ ရက္ေန ့အထိ ၃ ရက္က်င္းပျပဳလုပ္သြားမည္ဟု ေၾကညာ ထားေသာ္လည္း တတိယ ညေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို ပြဲသြင္းသူ ကန္ထရိုက္မ်ား အရႈံးေပၚသျဖင့္ ဖ်က္လိုက္သည္ဟု ၾကားသိရသည္။

ပြဲဖ်က္လိုက္ရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ငါးေသတၱာစက္ရံုတြင္ အလုပ္လုပ္သည့္ ကိုေမာင္ေမာင္က “မေန ့ကပြဲက စည္ေပမယ့္ ရံု၀င္လက္မွတ္မွာ ျပႆနာတက္သြားတယ္။ သူတို ့အခု ေရာင္းတဲ့ ရံု၀င္လက္မွတ္က မဟာခ်ိဳင္ မွာ အာဇာနည္တို ့ပြဲအတြက္ ေရာင္းတဲ့ လက္မွတ္နဲ ့ အတူတူပဲဆိုေတာ့ ျပန္အမ္းေငြမရခဲ့တဲ့ သူေတြက အဲဒီလက္မွတ္အေဟာင္းေတြနဲ႔ လာၾကည့္ၾကတယ္” ဟု ရွင္းျပသည္။

ဆက္လက္၍ သူက ဒုတိယေန႔ ပြဲတြင္ လက္မွတ္အသစ္ သိပ္မေရာင္းရဘဲ လူစည္ခဲ့သျဖင့္ ကန္ထရုိက္မ်ား အရႈံးေပၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

“ေနာက္ၿပီး တနဂၤေႏြ အလုပ္ပိတ္ရက္ေတာင္ လူသိပ္မရတာ တနလၤာဆို အခ်ိန္ပိုအလုပ္ဆင္းရတာနဲ႔ ့ပြဲလာမယ့္သူ ရွိမဟုတ္ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ပြဲဖ်က္လိုက္တာ” ဟု သူက ဆိုသည္။

ဧရာဝတီသတင္း

လူေတာ္လူေမာ္ေတြအျမဲတေစလက္ကုိင္ ထားတတ္တဲ.အမူအက်င္.(၁၀)မ်ိုး

အင္မတန္မွ ထိေရာက္တဲ့ စာသားေတြ ပါတဲ့ Mail တစ္ေစာင္ပါ...
ပို႔ေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္...

အျခားေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလဲ သိေအာင္ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္...

၁။ မိတ္ဖြဲ႔တယ္၊ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္း စုေဆာင္းတယ္
သူငယ္ခ်င္းေတြအၾကား ယံုၾကည္စြာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ရင္းႏွီးခင္မင္မႈမ်ဳိးဟာ
ဘဝတစ္သက္တာ အတြက္ အေကာင္းဆံုး အေႏြးထည္ပါပဲ။ အဲဒါဟာ သင့္ရဲ့ စာရိတၱနဲ႔
စိတ္ေနစိတ္ထားအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ျဖစ္တည္လာတဲ့အတြက္ တန္ဖိုးထားပါ။
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေငြစုသလိုပဲ စုေဆာင္းတတ္ရမယ္၊ အခုခ်ိန္မွာ
သူငယ္ခ်င္း ဘယ္ႏွေယာက္မွ မရွိေသးပဲ ခ်ဳိ႔တဲ့ေနရင္လည္း စိတ္မပူပါနဲ႔၊
ျဖဴစင္တဲ့စိတ္ထားနဲ႔ စိတ္ပါလက္ပါ မိတ္ဖြဲ႔မယ္ဆိုရင္ အခါမေႏွာင္းေသးပါဘူး။

၂။ လက္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္(ဥပကၡာျပဳတတ္ေ အာင္) ႀကိဳးစားတယ္
ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္ေနမွေတာ့ ကေလးဆန္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။ ဘဝမွာ
ႀကံဳရဆံုရတတ္တဲ့ တခ်ဳိ႔ေသာ ခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ဖူးစာေတြ၊ စိတ္ပိုင္း
႐ုပ္ပိုင္း ေမြ႔ေလ်ာ္ရာေတြ တစံုတရာကို အခြင့္ေပးတုန္း အရမယူႏိုင္ခဲ့ရင္
လက္လႊတ္လိုက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တာထြက္မွတ္ အသစ္တစ္ခု ျပန္ေပးပါ။
မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ရွိေနသ၍ အင္အားရွိေနမယ္၊ ထို႔အတူ အားထုတ္မႈ
ရွိေနသ၍ ေအာင္ျမင္ျခင္း ရွိေနမွာပဲ။

၃။၊ ဂ႐ုဏာစိတ္ထားတယ္
တတ္စြမ္းသ၍ ကိုယ့္ထက္ ဆင္းရဲ၊ ခက္ခဲသူေတြကို မိခင္ေလာကႀကီးရဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္နဲ႔ အလွတရားေတြကို ခံစားႏိုင္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ရမယ္။
ဒီလို အျပဳအမူမ်ဳိးဟာ ပ်ဳိးႀကဲေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ၊ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
လူ႔သဘာဝရဲ့ အလွပဆံုး အသီးအႏွံေတြအျဖစ္ ရိတ္သိမ္းရလိမ့္မယ္။

၄။ ဂီတနဲ႔ အကြၽမ္းတဝင္ျဖစ္ေအာင္ေနတယ္
ဂီတတူရိယာ တမ်ဳိးမ်ဳိးကို သင္ယူ/နားလည္ ေနရမယ္၊ ဂီတဟာ လူ႔စိတ္ကို
လန္းဆန္းေစတဲ့အျပင္ မွတ္ဥာဏ္နဲ႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ႏႈိးဆြေပးတယ္၊
ထင္မွတ္မထားတဲ့ တည္ၿငိမ္မႈေတြကို ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး
ဓာတ္ပံုပညာ၊ ပစၥည္းစုေဆာင္းျခင္း စတဲ့ ဝါသနာေတြဟာလည္း အသြင္မတူတဲ့
သာယာစိုေျပမႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။

၅။ ဒုကၡ ၂ မ်ဳိးကို ေဝးေဝးေရွာင္တယ္
ဒီေလာကႀကီးမွာ ဒုကၡ ၂ မ်ဳိး အၿမဲေတြ႔ရတယ္၊ တမ်ဳိးက လိုတာမရတဲ့ ဒုကၡ၊
ေနာက္တမ်ဳိးက အစြဲအလန္း ႀကီးတဲ့ဒုကၡ။ ပထမဒုကၡျဖစ္တဲ့ လိုခ်င္တာမရခဲ့ရင္
အဲသလို ျဖစ္စဥ္ကို ေလာင္းကစား တစ္ခုလို႔ပဲ သေဘာထားလုိက္ပါ၊ အစြမ္းကုန္
ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ၿပီး ရလာခဲ့ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ မရခဲ့ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အတြင္းစိတ္က
ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ရွိေနသင့္တယ္၊ ကံေကာင္းတာက ဒီအသက္အရြယ္နဲ႔ တစ္ က
ျပန္စဖို႔ အရင္းအႏွီး ရွိေနေသးတယ္ ဆိုတာပဲ။ ဒုတိယဒုကၡကေတာ့
အဆံုးရြားဆိုးဒုကၡပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္၊ အခုထိ အဲလို အစြဲအလန္းမ်ဳိး
ရွိေနေသးရင္ အျမန္ဆံုး ေမာင္းထုတ္ပစ္ပါ။

၆။၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္
တခ်ဳိ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ မသိမသာ ေမ့ပစ္ဖို႔ပဲ၊ ေနာင္တႀကိမ္ ထပ္ႀကံဳလာတဲ့အခါ
အသိဥာဏ္လည္း လိုက္ၿပီး တိုးပြားလာမယ္။ တခ်ဳိ႔ ဝမ္းနည္းစရာ၊ စိတ္ညစ္ညဴးစရာ
ကိစၥေတြက်ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီး ေတာင့္ခံဖို႔ပဲ၊ တႀကိမ္တခါ ႀကံဳဖူးၿပီးတိုင္း
ဘဝႀကီးက ပိုၿပီး ျပည့္စံုလာမွာပဲ။ ဒီအသက္အရြယ္ ေရာက္မွေတာ့
ကေလးဘဝတုန္းကလို ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔ ရွဳိက္ႀကီးတငင္ ငိုေနဖို႔
မသင့္ေတာ့ဘူး။

၇။ အၿမဲတေစ ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့စိတ္ထားတယ္
အသုဘတစ္ခုကို သြားၿပီးျပန္လာတဲ့အခါ စိတ္ထဲမွာ သံေဝဂ ရေနတတ္မယ္၊
အျပင္းဖ်ားၿပီး ျပန္ေကာင္း လာတဲ့အခါ အသက္ကို ပိုၿပီး တန္ဖိုးထားလာတတ္မယ္။
ဆိုလိုတာက ကိုယ့္အေပၚ က်ေရာက္ေနတဲ့ ေက်းဇူးတရားကို အစဥ္အၿမဲ
အမွတ္ရေနရမယ္၊ ေက်းဇူးသိတဲ့စိတ္ဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ပိုၿပီး
တန္ဖိုးထားတတ္ေစ႐ုံတင္ မကပဲ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မီးလွ်ံေတြကို
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစႏိုင္တယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ့ျခင္းက အဲဒီက
ျမစ္ဖ်ားခံတာပဲ။

၈။၊ အလုပ္အေပၚ သံေယာဇဥ္အရမ္းရွိတယ္
အလုပ္ဆိုတာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္တာ၊ အာလူးဖုတ္တာလိုမ်ဳိး စိတ္လက္ေပါ႔ပါးမႈ
မေပးႏိုင္ေပမယ့္ သူဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးနဲ႔ အစြမ္းအစကို
စမ္းသပ္ေနတဲ့ အရာတစ္ခုပဲ။ အဲဒီက တဆင့္ တန္ဖိုးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျခင္းကို
နားလည္ေစတာပဲ။ သူ႔ကို ပံုေအာၿပီးခ်စ္လိုက္ပါ၊ အနည္းဆံုး သူ႔ေၾကာင့္မို႔သာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဝတစ္ခုလံုးရဲ့ အစိပ္အပိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
လုပ္စရာရွိေနၿပီး၊ စားစရာလည္း ရွိေနတာပါ။

၉။၊ ေလ့လာသင္ယူရာမွာ ဇြဲနပဲႀကီးတယ္
စာဖတ္ျခင္းနဲ႔ သင္ယူျခင္းဟာ အသိဥာဏ္နဲ႔ စကားစျမည္ ေျပာေနတာပါပဲ၊
ႏွစ္တိုင္း အနည္းဆံုး စာအုပ္ေရ ၅၀ ဖတ္ရမယ္။ စာဖတ္ျခင္းဟာ မွတ္ဥာဏ္နဲ႔
ခံစားနားလည္ႏိုင္စြမ္းကို ထိန္းထားႏိုင္႐ုံမက စာဖတ္သူမွာ
ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ သံလိုက္ဓာတ္တမ်ဳိး ရွိေနေစတယ္။ ဒါဟာလည္း yoga
သင္တန္းတို႔၊ ဗ်ဴတီပါလာတို႔က မေပးႏိုင္တဲ့ အရာပါ။

၁၀။၊ အားကစားကို ခံုမင္ႏွစ္ၿခိဳက္တယ္
အခ်ိန္ကို မွန္ကန္စြာ စီမံခန္႔ခြဲၿပီး အားကစားလုပ္တယ္၊ သဘာဝကို ခံစားတယ္။
အက်ဳိးေက်းဇူးက ပ်င္းရိျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တက္မလာေတာ့ဘူး၊
႐ုပ္ရည္ကလည္း ဇရာဖိစီးမႈေၾကာင့္ ယိုယြင္း မသြားေတာ့ဘူး၊ အတိုင္းအတာ
တစ္ခုထိ ႏုပ်ဳိျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ က်န္းမာျခင္းကို
ထိန္းထားႏိုင္လိမ့္မယ္။

မီးေလး

Sunday, November 22, 2009

UN Cares က ျမန္မာ့ HIV/ AIDS အေရး ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးရန္ ျပင္ဆင္


ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔အစည္းတခုျဖစ္ေသာ UN Cares က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း HIV/ AIDS အေျခအေနကို ဗီဒီယို ႐ိုက္ကူးမည့္ အစီအစဥ္အတြက္ ယခု ဂ်ီနီဗာတြင္ ေဆြးေႏြးေနသည္။

“ပထမေတာ့ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ႐ိုက္ကူးဖုိ႔ပါ။ ျပႆနာက လာ႐ိုက္မယ့္သူေတြ ဗီဇာ အခက္အခဲရွိေနပါတယ္”ဟု UN အသိုင္းအ၀ိုင္း ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။

HIV/AIDS အေရးကိစၥကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ျခင္းမရွိေသာ ျမန္မာစစ္အစုိးရက ယခုကဲ့သို႔ UN အဖြဲ႔အစည္းတခုကို ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးခြင့္ ျပဳမျပဳကိုမူ မသိႏိုင္ေသးေၾကာင္း ၎ကေျပာသည္။

၎၏ေျပာၾကားခ်က္အရ အစည္းအေ၀းကို ယခုလ (၁၇) ရက္ေန႔မွစၿပီး ဂ်ီနီဗာတြင္ ျပဳလုပ္ေနသည္ဟု သိရသည္။

ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္း အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားစြာ ျမန္မာ့ HIV အေရးေဆာင္ရြက္ေနေသာ္လည္း တႏိုင္ငံလံုး လႊမ္းၿခံဳႏုိင္ျခင္း မရွိေသးဘဲ ARV ေဆး၀ါးပင္ မလံုေလာက္ေသးသည္ ကို ေတြ႔ရသည္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနက တႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာအရ HIV/AIDS တိုက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ တႏွစ္လွ်င္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၂) သိန္းသာ သတ္မွတ္သံုးစြဲသည္ဟု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၌ နယ္စည္းမျခား ဆရာ၀န္မ်ားအဖြဲ႔ အပါအ၀င္ HIV /AIDS အေရးလႈပ္ရွားသည့္အဖြဲ႔မ်ားက ေဖာ္ျပသည္။

ယင္းသုံးစြဲမႈမွာ လူေပါင္းသန္း (၆၀) ခန္႔ရွိ ျမန္မာလူထုအတြက္ နည္းပါးလြန္းေသာ က်န္းမာေရး အသံုးစရိတ္ျဖစ္သည္ဟု ေ၀ဖန္ခ်က္မ်ားလည္း ထြက္ေပၚခဲ႔သည္။

ေမေက်ာ္

ကေလးအခြင့္အေရး သူရဲေကာင္းဆု နယ္လ္ဆင္မန္ဒဲလားနွင့္ဇနီး ရရိွ


ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာကေလးငယ္ (၇) ေထာင္ေက်ာ္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာမွ ကေလး (၂၃) သန္းေက်ာ္က ေရြးခ်ယ္သည့္ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ “ဆယ္စုႏွစ္အတြက္ ကေလးအခြင့္အေရးသူရဲေကာင္း” ဆုကို ေတာင္အာဖရိက သမၼတေဟာင္း နယ္လ္ဆင္မန္ဒဲလားႏွင့္ ဇနီးတို႔က ရရိွသြားသည္။

အဆိုပါဆုႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ကမာၻ႔ကေလးမ်ား၏ ႏိုင္ငံတကာသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတရပ္ကိုလည္း ယေန႔ညေန (၄) နာရီအခ်ိန္ တြင္ ကမာၻတ၀ွမ္းတြင္ တၿပိဳင္တည္းက်င္းပခဲ့ၾကသည္။

မဲေပးရာတြင္ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း ေက်ာင္းမ်ားကလည္း မဲေပးခဲ့သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလးအခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖါက္ခံရမႈမ်ားကို ထိုင္းနယ္စပ္ရိွ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းတြင္ ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့ၾကသည္။

မဲေဆာက္ (CDC) ေက်ာင္းမွ ေမာင္ရဲလင္းေအာင္က “ကေလးအခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖါက္ခံရတဲ့အထဲမွာ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ကေလးစစ္သားလို႔ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္၊ ကမၻာေပၚမွာ ကေလးအခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖါက္ခံရတာ အမ်ားဆံုးကေတာ့ ကေလးစစ္သားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ပါပဲ၊ ကေလးေတြဒီလိုမျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရိွပါတယ္” ဟုရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

လွည္းဘီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းသူတဦးကလည္း လက္ရိွျမန္မာကေလးငယ္မ်ား ျပည္တြင္းျပည္ပတြင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ကေလးအခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖါက္ခံရမႈမ်ားကိုလည္း အကိုးအကားမ်ားျဖင့္ ရွင္းလင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ကေလးမ်ား အခြင့္အေရးအတြက္ ကမာၻ႔ကေလးမ်ားက ေပးအပ္သည့္ဆုကို ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၀၁) ႏိုင္ငံရိွ ေက်ာင္းေပါင္း (၅၃၀၀၀) မွ ကေလး (၂၃) သန္းက ပိုင္ဆိုင္သည့္ဆုျဖစ္ၿပီး အဆိုပါ ေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ ျမန္မာေက်ာင္း (၆၈) ေက်ာင္းမွ ကေလးငယ္
(၈၂၈၃) ဦး ပါရိွသည္။

၎ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားထဲမွ (၇၀၅၈) ဦးသည္ မဲေဆာက္ေဒသရိွ ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာကေလးငယ္မ်ား၊ ေက်ာင္းအသီးသီးမွ ျဖစ္ၿပီး ကေလးအခြင့္အေရးသူရဲေကာင္း ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။

ဆုေရြးခ်ယ္မႈကို ဆြီဒင္ႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ကေလးမ်ား အခြင့္အေရးႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ဆုေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔က ကမကထျပဳ၍
၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွ စတင္က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး နယ္ဆင္မန္ဒဲလား အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာမွ ကေလးအခြင့္အေရးမ်ား ကူညီေဆာင္ရြက္သူ (၁၃) ဦးတို႔ကို ဆုအတြက္ လ်ာထားခဲ့သည္။


ေခတ္ျပိဳင္မွကိုးကားယူသည္..

၂၀၁၀ အမီ အင္တာနက္အသံုးျပဳခြင့္ ပိတ္ပင္ႏိုင္ဟု အိုင္တီေလာက သံုးသပ္

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ အင္တာနက္ ခ်ိတ္ဆက္အသံုးျပဳမႈကို ျမန္မာဘာသာသံုး အခမဲ့အီးေမးလ္စနစ္ျဖင့္ စစ္အစိုးရက ပိတ္ပင္ႏိုင္သည္ဟု အိုင္တီပညာရွင္ အသိုင္းအ၀ိုင္းက သံုးသပ္သည္။

ျမန္မာဘာသာသံုး အီးေမးလ္စနစ္ကို စစ္အစုိုးရ၏ ရတနာပံုတယ္လီပို႔က တည္ေဆာက္ေနၿပီး ျပည္တြင္း Bandwith ျဖင့္ အသံုးျပဳရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည့္ ျပည္တြင္းထုတ္ Flower News ဂ်ာနယ္သတင္းကို ကိုးကားၿပီး သံုးသပ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

“ျပည္တြင္း Bandwith ဆိုရင္ေတာ့ အင္ထရာနက္ သေဘာမ်ဳိးလုပ္တာပဲ။ အင္ထရာလုိ႔ပဲ ထင္တယ္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အီးေမးလ္ကို ျမန္မာလုိသုံးဖုိ႔ဆုိတာက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ မလြယ္ဘူးေလ။ ဥပမာ ႏုိင္ငံျခားသားကို ျမန္မာလုိပုိ႔လုိက္မယ္ဆိုလို႔ ရမလား။ သူေျပာတာဆို ျပည္တြင္းသံုး အင္ထရာနက္သေဘာျဖစ္ဖို႔ မ်ားတယ္” ဟု ျပည္တြင္း အိုင္တီပညာရွင္တဦးက ေျပာသည္။

လက္ရွိ အေနအထားအရလည္း ျပည္တြင္းစာပို႔မႈအတြက္ အင္တာနက္ အီးေမးလ္ကို အသံုးျပဳျခင္းထက္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ ပိုမိုအသံုးျပဳေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းကမူ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္သည့္ အင္တာနက္ျမန္ႏႈန္း (၁.၅) ဂီဂါဘိုက္သာရွိသျဖင့္ ျပည္တြင္းစာပို႔အသံုးျပဳမႈကို ျပည္တြင္း Bandwith ခြဲျခားအသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္အသံုးျပဳသည့္ အင္တာနက္ ျမန္ႏႈန္းျမင့္လာမည္ဟု အေၾကာင္းျပေျပာဆိုထားသည္။

ျပည္တြင္း Bandwith ျဖင့္ အင္ထရာနက္အျဖစ္ လုပ္ေဆာင္လုိက္ပါက အမ်ားျပည္သူအတြင္း သတင္းအခ်က္အလက္ စီးဆင္းမႈကို ပိတ္ပင္ျခင္း၊ ျဖတ္ေတာက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာမည္ဟု ခန႔္မွန္းၾကသည္။

စင္ကာပူအေျခစိုက္ ျမန္မာ အုိင္တီပညာရွင္တဦးကမူ “အင္တာနက္ပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျဖစ္သင့္တယ္။ အခုက သူတို႔က ျမန္တာ ေႏွးတာထက္ သူတို႔ မ်ားမ်ား control လုပ္ႏိုင္မွာကို ရည္ရြယ္တာပါ။ သူတို႔ လူေတြကို အင္တာနက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သံုးေစခ်င္တဲ့ ေစတနာရွိမယ္လို႔ ထင္သလား” ဟု ဆိုသည္။

အင္ထရာနက္စနစ္ကုိ ယခင္ပုဂံဆိုက္ဘာတက္ခ္ စတင္ကာစက Mail4u အျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့ဖူးၿပီး ၀င္လာသည့္စာမ်ားကို စစ္ေဆးၾကပ္မတ္ခဲ႔သည္။

အင္ထရာနက္စနစ္က ခ်ိတ္ဆက္ထားေသာ network အတြင္းသာ အသံုးျပဳႏိုင္ၿပီး ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသံုးျပဳေသာ စနစ္တခုျဖစ္သည္။ အင္တာနက္ကဲ့သို႔ ကမာၻတလႊြား ခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္မည္မဟုတ္ဘဲ ယင္းစနစ္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည့္ ေဒသတြင္းသာ အသံုးျပဳႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

“အီးေမးလ္လည္းရတယ္။ ၿပီးေတာ့ customized software ေတြလည္းပါတယ္၊ နက္ေ၀ါ့ခ္အတြင္းမွာ ဘယ္သူသံုးသံုးရတယ္။ အျပင္ကေတာ့ ၀င္လို႔ရဘူး။ အီးေမးလ္ေတြကအစ အကုန္ filter ရွိၿပီးသား” ဟု အိုင္တီပညာရွင္က ေျပာသည္။

သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၀န္ႀကီး ဦးေသာင္း ဦးေဆာင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည့္ ရတနာပံု ဆိုက္ဘာစီးတီးက လာမည့္ ဒီဇင္ဘာ (၂၄) ရက္တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အိုင္စီတီျပပြဲတြင္ ယင္း ျမန္မာစာစနစ္သံုး အီးေမးလ္စနစ္ကို စတင္မိတ္ဆက္မည္ဟု ဆိုသည္။

စစ္အစိုးရက ယခုလက္ရွိ အင္တာနက္ စာပို႔စနစ္ကို တရား၀င္ခြင့္ျပဳထားျခင္းမဟုတ္ဘဲ အသံုးျပဳသူမ်ားမွာ အီလက္ထေရာနစ္ အက္ဥပေဒႏွင့္ ၿငိစြန္းေနသည္။


ေခတ္ျပိဳင္မွကိုးကားယူသည္....