ေရာက္ရွိလာေသာ Khong Kean ၿမိဳ႕ရွိ ငါးဖမ္းပိုက္ကြန္စက္႐ံုမွ အလုပ္သမားမ်ား (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)
ေရာင္ျခည္ဦး အလုပ္သမားအဖြဲ႔ တာဝန္ခံ ကိုမိုးေဆြက “သူတို႔ကို အလုပ္ရွင္က ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေတြ၊ ဘာေတြေတာ့ ျပန္ထုတ္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ထြက္စာတုိ႔ ဘာတို႔ေတာ့ မေပးဘူး။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမား႐ံုးမွာ ဒီအလုပ္သမားေတြကို အလုပ္ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအလုပ္သမားေတြမွာ အလုပ္ရွင္သူေဌးမရွိဘဲ ျဖစ္သြားၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္သစ္ရွာဖို႔ မဲေဆာက္ကို ျပန္ဆင္းလာၾကတယ္။ ဒီကေန အလုပ္သစ္ ျပန္ရွာၾကမယ္ေပါ့” ဟု ေျပာသည္။
အဆိုပါ အလုပ္သမားမ်ားသည္ ယေန႔နံနက္ပိုင္းတြင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ မယ္ေတာ္ရြာရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ေခတၱတည္းခိုၾကၿပီးေနာက္ ယခုအခါ ထိုင္းနယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားက ေခၚယူထားသည္ဟု သိရသည္။
အလုပ္သမား ကိုယ္စားလွယ္ တဦးျဖစ္သူ ကိုေအာင္တင့္က “က်ေနာ္တို႔အားလံုး အခု မယ္ေတာ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲကေန နယ္ျခားေစာင့္တပ္၀င္းထဲကို ေျပာင္းသြားၾကၿပီ။ ဒီေနရာက က်ေနာ္တို ့အတြက္ ပိုလံုၿခံဳမႈ ရွိတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ အခုထိေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ” ဟု ဆိုသည္။
အလုပ္ရွင္က စက္႐ံုမွ ထြက္ခြာၾကမွသာ ယာယီႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားႏွင့္ လုပ္ခေငြမ်ားကို ေပးမည္ဟု ေျပာသျဖင့္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ အလုပ္သမား ၅၀၀ ေက်ာ္ စက္႐ံုမွ ထြက္ခြာကာ Khong Kean ၿမိဳ႕ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းတြင္ တည ေနခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ေအာက္တိုဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ ဘဏ္ကတ္မွတဆင့္ အလုပ္ရွင္က အလုပ္သမားမ်ားသို႔ ေငြလႊဲေပးေသာ္လည္း အျပည့္အဝ မရရွိေၾကာင္း အလုပ္သမားအေရးတြင္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသူ MAP ေဖာင္ေဒးရွင္းမွ မမိုင္က ေျပာသည္။
“အစက သူေဌးက လစာေငြေတြကို တဦးခ်င္းစီ စာအိတ္နဲ႔ ေ၀ေပးမယ္လို႔ ေျပာလို႔ ေစာင့္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စာအိတ္နဲ႔ မေ၀ေတာ့ဘူး။ ဘဏ္ကတ္ထဲကိုပဲ လႊဲေပးမယ္လို႔ ျဖစ္ျပန္ေရာ။ ဘဏ္ကတ္ကို စစ္ၾကည့္ေတာ့ တခ်ိဳ႕မွာ ၁ ေထာင္ေလာက္ ကြာေနတယ္။ တခ်ိဳ ့မွာ ၅၀၀ ေလာက္ ကြာေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။ အလုပ္သမားေတြ အေနနဲ႔လည္း ဒီမွာဆက္ေနရင္ ပိုၿပီး အခက္အခဲေတြနဲ႔ တိုးမွာကိုျမင္လို ့ မဲေဆာက္ကို ဆင္းခဲ့ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း ကိုယ့္အဆက္အသြယ္နဲ႔ကိုယ္ မဟာခ်ိဳင္တို႔ ဘာတို႔ကို သြားၾကတာရွိတယ္” ဟု ဆိုသည္။
ဆႏၵျပ အလုပ္သမားမ်ားအနက္ တခ်ိဳ႕က အဆက္အသြယ္ရွာ၍ အလုပ္ေျပာင္းသြားၾကေၾကာင္း၊ ယခု အလုပ္သမားမ်ား မဲေဆာက္သို႔ ျပန္လာႏိုင္ရန္ MAP ေဖာင္ေဒးရွင္းမွ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေၾကာင္းဟု သိရသည္။
ယခု အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပေတာင္းဆိုရာတြင္ NGO မ်ား ပါ၀င္လာသျဖင့္ ပိုမို႐ႈပ္ေထြးလာျခင္းျဖစ္သည္ဟု အလုပ္ရွင္က စြပ္စြဲေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေအာက္တိုဘာ ၁၃ ရက္ေန႔က အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔ ညႇိႏႈိင္းေျဖရွင္းရန္ ႀကိဳးစားေသာအခါ အလုပ္ရွင္က မည္သည့္ NGO အဖြဲ႔၀င္ကိုမွ စက္႐ံုတြင္းသို႔ ၀င္ခြင့္မေပးႏိုင္ဟု ေျပာေၾကာင္း သိရသည္။
အလုပ္သမားမ်ားသည္ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ အလုပ္မဆင္းဘဲ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသျဖင့္ ၀င္ေငြမရွိျခင္းေၾကာင့္ စား၀တ္ေနေရး ခက္ခဲလာျခင္း၊ အလုပ္ရွင္က ထုတ္ပစ္လိုက္ၿပီျဖစ္သျဖင့္ ရဲက ဖမ္းကာ အႏၲရာယ္ေပးႏိုင္ျခင္းအျပင္ သူေဌးလူယံုမ်ားျဖစ္ေသာ ျမန္မာလံုၿခံဳေရးမ်ား၏ ရန္ကိုပါ စိုးရိမ္သျဖင့္ မဲေဆာက္ကို ဆင္းလာၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
အလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုထြန္းဦးက “ဒီမွာ ျမန္မာျပည္သားအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ခန္႔ထားတဲ့ လံုၿခံဳေရးေတြ ရွိတယ္။ သူတို႔က ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ခဏခဏ ဒုကၡေပးတယ္။ သူတို ့အ႐ိုက္ခံရလို႔ ေခါင္းကြဲတာ၊ က်ိဳးတာပဲ့တာ မနည္းေတာ့ဘူး။ သတ္ပစ္ဖို႔ဆိုၿပီး အလုပ္ခံရတဲ့ လူတေယာက္ ရွိဖူးတယ္။ သူ႔နာမည္က စိုးပို္င္။ သူက မေသဘဲ လြတ္သြားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အလုပ္ရွင္သူေဌး၏ လူယံု လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္သည္ မြန္ျပည္နယ္ သထံုသားဟု ကိုထြန္းဦးက ဆိုသည္။
ထိုင္းအစိုးရက ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားကို ယာယီ ႏိုင္ငံသားလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရန္ စီစဥ္ေပးၿပီးေနာက္ ထိုင္းအလုပ္ရွင္ႏွင့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားအၾကား ယခု ျပႆနာမွာ အႀကီးဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္း လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အလုပ္သမား အနည္းဆံုး ၂ သန္းခြဲမွ ၄ သန္း အထိ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း အလုပ္သမားအဖြဲ ့မ်ား၏ အဆိုအရ သိရသည္။
ဘေစာတင္
