“ဗိုက္ေမွာက္ေနရသည့္ ဘဝမ်ား” အစီရင္ခံစာ ရွင္းလင္းပြဲ ျမင္ကြင္း (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)
အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ျပည္သူလူထု တရပ္လံုး အတိဒုကၡ ေရာက္ေနရၿပီး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၊ ၎တို႔နွင့္ နီးစပ္သူမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀န္း မ်ားကသာ ႀကီးပြားၿပီးရင္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ေနၾကသည္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀န္းမွ သိရွိလာေစရန္ မီးေမာင္း ထုိးျပသည့္ အေနႏွင့္ ဤအစီအရင္ ခံစာကို ျဖန္႔ခ်ိသည္ဟု ND-Burma အဖြဲ ့မွ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္တဦးျဖစ္သူ မေလြးဒါန္းဇ်ား (မလိုည္းဒါန္းဇ်ား) ဆိုသည္။
“က်မတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံနဲ႔မွ မတူတဲ့ အခြန္ေကာက္ခံျခင္းမ်ိဳး က်င့္သံုးေနပါတယ္။ သူတို႔ ေကာက္ေနတာက ၀င္ေငြ ဘယ္ေလာက္ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္အခြန္ေဆာင္ရမယ္ ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္လည္း မရွိဘူး။ အစိုးရက တရား၀င္ ရာျဖတ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ ေကာက္တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အခြန္ဦးစီးက တကယ္စည္းက်ပ္ထားတာကို လာေကာက္တာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႀကံ့ဖြံ ့ကလည္း လာေကာက္တယ္။ ရယက၊ ရဲနဲ႔ စစ္သားကလည္း ေကာက္တယ္။ အဖမ္းခံရမွာကို ေၾကာက္လို႔ မေပးႏို္င္လည္း ေပးေနၾကရတယ္။ ဒါကို ႏိုင္ငံတကာက သိေစဖို႔ ဒီအစီရင္ခံစာကို ထုတ္ေ၀ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ၎က ရွင္းျပသည္။
ယေန႔ အစီရင္ခံစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းပြဲတြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာႏွင့္ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ၂ ဦး၊ ျမန္မာဘာသာႏွင့္ ေျပာခြင့္ရ ပုဂၢိဳလ္ ၂ ဦး ထားရွိသည္။
ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ND-Burma အဖြဲ ့မွ ကိုဟန္ႀကီး၊ မခ်ယ္ရီဇာေဟာင္းႏွင့္ Dr. Alison Vicary (Researcher at Burma Economic Watch) တို႔က ရွင္းလင္းၾကၿပီး သတင္းေထာက္မ်ား သိလိုသည္တို႔ကို ေျဖၾကား ေပးခဲ့သည္။
Dr. Alison Vicary က “ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သင့္တင့္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အခြန္စနစ္တရပ္ လိုေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ခက္တာက ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတာ စစ္ႏို္င္ငံလိုျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္စနစ္မွလည္း လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ေအာင္ျမင္မယ္ မထင္ဘူး။ အခု လုပ္ေနတာကေတာ့ ျပည္သူအတြက္ ဘာအက်ိဳးမွ မျဖစ္ထြန္းဘဲ စစ္အာဏာရွင္ အသိုင္းအ၀န္း အတြက္ သက္သက္ပဲ အက်ိဳးမ်ားေနတာကို ေတြ ့ရတယ္” ဟု ဆိုသည္။
စာမ်က္ႏွာ ၁၄၀ ပါ၀င္ေသာ အဆိုပါ အစီရင္ခံစာကို အပိုင္း ၃ ပိုင္းခြဲ၍ ေရးသားထားရာ ေခါင္းစဥ္ခြဲမ်ားမွာ အခြန္ေကာက္ခံေရး စနစ္တရပ္၏ အေျခခံ လကၡဏာမ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အခြန္ေကာက္မႈ စနစ္၏ စီးပြားေရးအရ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အခြန္ေကာက္ခံမႈစနစ္၏ လူ႔အခြင့္အေရးအေပၚ စီးပြားေရးအရ သက္ေရာက္မႈမ်ား ဟူ၍ျဖစ္သည္။
ဤအစီရင္ခံစာကို ထုတ္ေ၀ႏိုင္ရန္အတြက္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပားမွ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေကာက္ယူ စုေဆာင္းခဲ့ၾကသည္။
မတရားအခြန္ေကာက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွမ္းျပည္နယ္ နမ္းခမ္းၿမိဳ႕နယ္မွ ေထာ္လာဂ်ီသမားတဦးက “သူတို႔က အခြန္ေကာက္တဲ့ေနရာမွာ ဘာဥပေဒမွ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အဖြဲ႔ေတြၾကားထဲမွာ ဂိတ္ေတြ ျဖန္႔ခ်၊ ခြဲဖြင့္ၿပီး ေငြေတာင္းတာပဲ။ ပိုဆုိးတာက ေတာင္းတဲ့ ပမာဏကို မေပးမေနရဆိုၿပီး ေငြလက္ခံရရွိေၾကာင္း ျဖတ္ပိုင္း ေလးေတာင္ ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္းရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ အခြန္ေဆာင္ၿပီးၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္” ဟူ၍ ရင္ဖြင့္သည္ကို အစီရင္ခံစာတြင္ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အလားတူ အခြန္မေပးႏိုင္သျဖင့္ မိမိရပ္ရြာမ်ားကို စြန္႔ခြာကာ ထြက္ေျပးသူမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕နယ္မွ မြန္တိုင္းရင္းသားတဦးက “အလုပ္လုပ္ဖို႔ အခ်ိန္လည္းမရွိဘူး၊ သူတို႔ကို ေပးစရာ ပိုက္ဆံလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ စားစရာလည္း မရွိေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာဆိုသည္ကို အစီရင္ခံစာ၌ ေဖာ္ျပေရးသားထားသည္။
နအဖ အာဏာပိုင္မ်ားသည္ လူထုထံမွ အခြန္အခမ်ားကို မတရားသျဖင့္ နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ ေကာက္ခံလ်က္ ရွိေသာ္လည္း စစ္စရိတ္အတြက္ အစိုးရဘက္ဂ်က္၏ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ကို အသံုးျပဳလ်က္ရွိၿပီး က်န္းမာေရး လူမႈေရးႏွင့္ ပညာေရးအတြက္ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ကိုသာ အသံုးျပဳသည္ကို ေတြ ့ရေၾကာင္း အစီရင္ခံစာကဆိုသည္။
ND - Burma အဖြဲ ့တြင္ အဖြဲ ့ငယ္ေပါင္း ၁၃ ဖြဲ ့ပါရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း၊ ရခိုင္ျပည္လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား အစည္းအရံုး၊ ျမန္မာ့ေရးရာအဖြဲ႔၊ ေျမကမၻာအခြင့္အေရး အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔၊ ခ်င္းလူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔၊ လူ႔အခြင့္အေရး မွတ္တမ္းတင္ဌာန၊ လူ႔အခြင့္အေရး ပညာေပးဌာန (ျမန္မာႏိုင္ငံ)၊ မြန္ျပည္ လူ႔အခြင့္အေရး ေဖာင္ေဒးရွင္း၊ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး အစည္းအရံုး (ထိုင္းႏိုင္ငံ)၊ လားဟူအမ်ိဳးသမီး အစည္းအရံုး၊ ပေလာင္အမ်ိဳးသမီးအစည္းအရံုး၊ တေအာင္းေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား အစည္းအရံုးႏွင့္ ရိုးမ (၃) သတင္းဌာနတို႔ ျဖစ္သည္။
ဘေစာတင္
